جنگ و ضد جنگ

آینده و مسائل آن سالهاست که موضوع تحقیق و تفکر بسیاری از اندیشمندان معاصر قرار گرفته است و به‌‌‌‌‌‌‌‌‌طور کلی «آینده‌‌‌‌‌‌‌‌‌نگری» به معنای تبیین و پیش‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینی روندهای آینده، چه آن بخش که از مدلهای پیشرفته کامپیوتری و آماری بهره می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرد و چه بخشی که صرفاً به تحلیل کیفی می‌‌‌‌‌‌‌‌‌پردازد، جایگاه ویژه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای یافته است.
در آستانه قرن بیست‌‌‌‌‌‌‌‌‌ویکم، با بروز حدود سی جنگ در هر سال، چگونه می‌توان صلح را وضعیتی طبیعی تلقی کرد و پذیرفت که حکومتها خواهان جنگ نیستند؟
جنگ و ضدجنگ شرح تحولاتی است که در تفکر نظامی و شیوه جنگیدن در حال وقوع است، تحولاتی تکان‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهنده و هشداردهنده که خواننده را از یک سو به وحشت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌اندازد و از سوی دیگر به تامل وامی‌دارد.
تمدن جدید اگر واقعیت محوی‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش جنگ باشد، دیگر چه دستاورد تازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای برای بشر دارد؟ آیا اوج تکامل اجتماعی بشر این است که آخرین محصولات دانایی‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را به‌‌‌‌‌‌‌‌‌کار گیرد تا با شیوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای دقیق‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر و سریع‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر و مطمئن‌‌‌‌‌‌‌‌‌تر دست به کشتار زند؟
جنگ و ضدجنگ به‌‌‌‌‌‌‌‌‌خاطر آن کودک بوسنیایی نوشته شده که مواد منفجره نیمی از چهره‌‌‌‌‌‌‌‌‌اش را متلاشی کرده، و به‌‌‌‌‌‌‌‌‌خاطر مادر او که با چشمانی بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌فروغ به آنچه از این کودک برجای مانده، خیره شده است.
جنگ و ضدجنگ برای تمام بی‌‌‌‌‌‌‌‌‌گناهانی است که در آینده به دلایلی که نمی‌‌‌‌‌‌‌‌‌فهمند، هم خواهند کشت و هم قربانی خواهند شد.
جنگ و ضدجنگ کتابی است دربارۀ صلح، یعنی کتابی است دربارۀ جنگ در شرایط دهشتناک تازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای که در مسابقه برای ورود به آینده‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای نامعلوم با دست خود خلق می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنیم.