راه رهایی

من از نوجوانی علاقه مند بودم برای حضرت رقیه (س) چیزی بنویسم و عرض ارادتی بکنم. راستش، کتاب قهرمان کربلا نوشته دکتر عایشه بنت الشاطی ترجمه آیت الله سید رضا صدر را خوانده بودم و بر همان سیاق چیزی نوشته بودم و آن را خرابه نشین نام گذاشته بودم.دبیر انشای ما در کلاس هتشم مدرسه آن را پسندید و حتی درصدد چاپ آن بود که نشد. در سال های اخیر هم کوششی کردم که چندان نتیجه بخش نبود. شعر حاضر،با شرح پایان زندگی این قهرمان سه ساله که با دست های کوچکش گهواره تاریخ را به حرکت درآورده است پایان می یابد و آن را سومین عرض ادب خود به ساحت مقدس او می دانم.