آب های بهاری

داستان «آبهای بهاری» از زمرهٔ مشهورترین آثار تورگنف می‌باشد که به موضوع ابدی ادب و هنر، یعنی عشق، اختصاص یافته است. تورگنف به شایستگی توانسته است با احتیاط و دقت و با حس ادب و نزاکت و حفظ حد و اندازه، با این موضوع ظریف و حساس زندگی انسانی برخورد کند و ارتباطات مرکب و بغرنج آن را با سایر جوانب هستی بشر به ظرافت مورد بررسی و آموزش قرار دهد.
در این داستان، احساسی که قهرمانان تورگنف را فرا می‌گیرد، برای چندین سال و گاهی نیز برای یک عمر اثری عمیق و پایدار در روح آنها به جا می‌گذارد.
عشقی که تورگنف در آثارش توصیف می‌کند تنها هدیه مقدس سرنوشت نیست، بلکه آزمایش احساس و عاطفهٔ انسانی است و آدمی را به سوی مهمترین هدف زندگی: که هر بشری انسان حقیقی باشد، می‌کشاند.