خوشه های خشم

داستان خوشه های خشم داستان مردمانی است که اجدادشان برای به دست آوردن زمین برای کشت و کار و زندگی، سالیان سال قبل با سرخپوستان جنگیده و آنها را از بین برده اند تا بتوانند زمین هایشان را تصاحب کنند. 

داستان از روزگاران خوبی خبر می دهد که این مردمان غاصب به کشت پنبه پرداخته ولی به مرور زمان و بعد از دهها سال زمین ها را ناباور کرده اند و برای رهایی از این وضعیت و پر کردن شکم شان به بانکها برای گرفتن وام روی آورده اند و در نهایت بخاطر بدی شرایط خاک و عدم بدست آوردن محصول کافی بدهکار بانک شده و در ازای آن زمین هایشان را که در رهن بانک گذاشته بودند از دست داده و خود بعنوان مستاجر به کشت و کار و زندگی در زمین هایی ادامه دادند که روزی به خودشان تعلق داشت تا اینکه نمایندگان بانک به آنها اعلام کردند به جای استفاده از این تعداد افراد برای کشت و کار می خواهند از تراکتور و فقط یک راننده استفاده کنند و آن ها را به زور از زمین هایشان بیرون کردند و آن ها به امید یافتن شرایط بهتری که در یک سری آگهی های پخش شده دیده بودند با هزاران زحمت روانه استان های دیگری شدند که به ظاهر سرزمین انگور و مرکبات بود که برایشان حکم بهشت را داشت. در طی این مسیر طولانی اتفاقات زیادی برای این خانواده می افتد و زمانی که به سرزمین موعودشان وارد می شوند آن را سرابی بیش نمی یابند. خوشه های خشم همان خوشه های انگوری است که جز خون و اسارت و فقر هیچ به دنبال ندارد و راهی جز شورش برای تمامی کسانی که مسافت های طولانی را به امید یافتن زندگی آسوده تر و پرنعمت تر طی کرده بودند باقی نمی گذارد. داستان خوشه های خشم داستان وعده های سر خرمن بانک ها و ملاکان عمده است که کاری به جز بهره برداری از نیروی انسانی ندارند. چیزی که در این بین مطرح نیست کرامت انسانی است.